Kancelaria zajmuje się przygotowaniem niezbędnej dokumentacji celem uzyskania przez inwestora zgody na przeprowadzenie dużej inwestycji budowlanej w trybie Specustawy mieszkaniowej, ustawy znanej także jako Lex deweloper.
Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących – bo taka jest jej pełna nazwa – daje inwestorom możliwość lokowania inwestycji niezależnie od postanowień planu miejscowego, a w niektórych przypadkach także i niezależnie od postanowień studium. Uzyskanie zgody na przeprowadzenie inwestycji w ramach Specustawy mieszkaniowej dokonywane jest w formie uchwały rady gminy, wydawanej na wniosek inwestora. Podjęcie przez radę gminy stosownej uchwały znacząco ułatwia etap uzyskiwania pozwolenia na budowę.
Stosowanie trybu przewidzianego w Lex deweloper, przy zachowaniu odpowiednich wymogów określonych w ustawie, stwarza dla inwestorów nowe, szersze możliwości w porównaniu do prowadzenia inwestycji w oparciu o warunki zabudowy lub zgodnie z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Tagi: Lex Deweloper, Specustawa mieszkaniowa, plan miejscowy, warunki zabudowy, uchwała rady gminy, prawo administracyjne, pozwolenie na budowę

Kancelaria przyjęła sprawę o zniesienie współwłasności kamienicy w okolicach Starego Rynku w Poznaniu. Mec. Przybecki reprezentuje współwłaścicielkę 40% kamienicy. Sprawa jest skomplikowana ze względu na zróżnicowaną atrakcyjność poszczególnych lokali w budynku i trudną do przewidzenia wycenę rzeczoznawcy majątkowego. Ponadto pozostali współwłaściciele domagają się również podziału geodezyjnego działek na których znajduje się kamienica, choć wątpliwym jest czy propozycja podziału jest zgodna z wymogami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Pierwsza rozprawa odbędzie się w lutym 2019.

Kancelaria, występując w imieniu spadkobierców przedwojennego właściciela nieruchomości, uzyskała decyzję Wojewody Wielkopolskiego stwierdzającą, że położony w miejscowości w południowej Wielkopolsce zespół pałacowo-parkowy nie podpadał pod działanie przepisów dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej. Wojewoda orzekł, że nieruchomość stanowiąca zespół pałacowo-parkowy nie miała charakteru rolnego i nie mogła zostać przejęta przez Skarb Państwa po zakończeniu II Wojny Światowej. Decyzja nie jest ostateczna.

Kancelaria reprezentuje klientkę w sprawie przeciwko wspólnocie mieszkaniowej o uchylenie uchwał tej wspólnoty, dotyczących wyodrębnienia i sprzedaży lokalu na strychu kamienicy oraz przeprowadzenia robót budowlanych w nieruchomości wspólnej związanych z planowanym wyodrębnieniem lokalu. Klientka żąda uchylenia przedmiotowych uchwał wspólnoty m.in. ze względu na ustalenie rażąco zaniżonej ceny sprzedaży lokalu na strychu oraz brak konkursu ofert, w toku którego wybrany miałby zostać nabywca lokalu. Zaskarżone uchwały powinny zostać uchylone także ze względu na ich zbyt ogólną treść, uniemożliwiającą ustalenie, do czego w istocie prowadzą, w tym jakie roboty budowlane mają zostać wykonane w nieruchomości wspólnej, z jakich środków mają zostać pokryte ich koszty i kto ma je wykonać, oraz ze względu na zbyt szeroki zakres pełnomocnictwa udzielanego w uchwałach zarządowi wspólnoty. Kancelaria uzyskała zabezpieczenie powództwa wniesionego w imieniu klientki – sąd wstrzymał wykonanie zaskarżonych uchwał wspólnoty mieszkaniowej do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Z uzasadnienia postanowienia o zabezpieczeniu wynika, że sąd podzielił zawarte w pozwie wniesionym przez kancelarię zarzuty dotyczące zaskarżonych uchwał i przyjął, że uchwały mogą naruszać zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz interesy członków wspólnoty mieszkaniowej. Sąd podkreślił, że członkowie wspólnoty zostali pozbawieni jakiejkolwiek kontroli nad nieruchomością wspólną w zakresie strychu, wyrażając zgodę na bliżej nieokreślone prace budowlane i rozliczenia z przyszłym nabywcą lokalu na strychu.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych. Przepisy ustawy o własności lokali przewidują, że dla ustanowienia odrębnej własności lokalu wymagane jest uzyskanie zaświadczenia starosty o samodzielności lokalu – przepisy nie przewidują jednak obowiązku badania przez starostę tego, ile samodzielnych lokali zostanie lub zostało już wyodrębnionych w budynku, który wybudowany został jako jednorodzinny. Ta luka w przepisach wykorzystywana była przez inwestorów, którzy na gruntach przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną wznosili duże budynki mieszkalne jednorodzinne w taki sposób, aby można było w nich łatwo wydzielić np. sześć lokali mieszkalnych, a następnie – po zakończeniu budowy budynku jednorodzinnego – uzyskiwali zaświadczenia o samodzielności lokali w budynku i ustanawiali ich odrębną własność. Budynki jednorodzinne stawały się faktycznie wielorodzinnymi, mimo, iż nie spełniały wynikających z przepisów wymogów dla takich budynków. Aby zwalczać takie działania, w uchwalonej niedawno ustawie o Krajowym Zasobie Nieruchomości, wprowadzono przepisy zmieniające ustawę o własności lokali. Zgodnie z dodanym ust. 1a do art. 2 ustawy o własności lokali, ustanowienie odrębnej własności samodzielnego lokalu mieszkalnego będzie możliwe jedynie zgodnie z ustaleniami miejscowego planu albo treścią decyzji o warunkach zabudowy oraz zgodnie z pozwoleniem na budowę albo skutecznie dokonanym zgłoszeniem i zgodnie z pozwoleniem na użytkowanie. Nowelizacja ma wyeliminować przypadki wyodrębniania w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych więcej niż dwóch lokali i faktycznego przekształcania ich w budynki wielorodzinne. Ustawa została przekazana do podpisu Prezydenta i ma wejść w życie po 30 dniach od momentu jej opublikowania. Jej wejście w życie będzie istotne dla inwestorów realizujących budowę budynków jednorodzinnych z zamiarem „przekształcenia” ich w wielorodzinne oraz dla potencjalnych nabywców lokali w budynkach wybudowanych jako jednorodzinne.

Kancelaria przyjęła zlecenie obsługi prawnej właścicieli wyodrębnionych lokali w jednej z kamienic. Sprawa dotyczy rozliczeń między właścicielami tychże lokali w związku z korzystaniem przez jednego z nich ponad udział z nieruchomości wspólnej. Analiza i działania kancelarii obejmować będą nie tylko wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości ponad przysługujący udział, lecz także dopuszczenie do współposiadania nieruchomości i rozliczenie nakładów pomiędzy współwłaścicielami

Po relatywnie krótkim postępowaniu sukcesem zakończyły się starania klientów o odzyskanie zespołu dworskiego w Kobylnikach. Wojewoda Wielkopolski wydał decyzję stwierdzającą, że część pałacowo-parkowa majątku w Kobylnikach (powiat  kościański) nie była objęta przepisami dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Sprawa wymagała przesłuchania świadków oraz przedłożenia wstępnego projektu podziału nieruchomości. Wojewoda podzielił argumentację, że skupiona wokół pałacu część mieszkalna majątku stanowiła odrębną, niezależną od części rolnej nieruchomość, w związku z czym zespół pałacowo-parkowy nie mógł zostać zgodnie z prawem przejęty przez Skarb Państwa w trakcie reformy rolnej. Decyzja jest nieostateczna.

Kancelaria podjęła się obsługi prawnej klientki w związku z posiadanymi przez nią udziałami w kamienicy. Sprawa ma charakter wielowątkowy i złożony. Analiza i działania kancelarii obejmować będą m.in. następujące zagadnienia: zniesienie współwłasności i dział spadku, roszczenia o zachowek, rozliczenie pobranych pożytków i poniesionych ciężarów, bezumowne korzystanie z nieruchomości ponad przysługujący udział, dopuszczenie do współposiadania nieruchomości, rozliczenie nakładów pomiędzy współwłaścicielami.

Kancelaria podjęła się reprezentacji właścicieli szeregu działek, których części wskutek podziału zostały przejęte przez gminę pod drogi publiczne. Stosownie do art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami w razie podziału nieruchomości na wniosek właściciela, należy mu się odszkodowanie.